Quen dixo que só en Madrid e polo estado adiante se fan obras sen sentido? Na comarca de Bergantiños tamén se sabe delas. De cartos tirados en obras abandonadas e sen utilidade (polo menos de momento). A veciñanza de Carballo amosa o seu parecer con vídeos de crítica constructivo-destructiva. Pasen e vexan:

Aínda que xa chego algo tarde como para tratar o asunto, posto que para os que vivimos pendentes da actualidade o Plan Galego de Acuicultura, aprobado polo Consello da Xunta o pasado mes de agosto, xa pasou, voume permitir o desafogo de expresar brevemente ou mellor dito, gráficamente, o que opino do mesmo. Voume servir do exemplo da piscifactoría que a empresa Stolt Sea Farm ten en Cabo Vilán, en Camariñas. Conta con máis plantas deste tipo en Merexo (Muxía) e en Quilmas (Carnota), sendo por iso e polos seus despidos inxustificados de empregados/as moi querida na Costa da Morte...
Érase unha vez un fermoso lugar, na sempre inquitante Costa da Morte:

Reduzo zoom e cambio teleobxectivo por gran angular para que o vexades mellor:

Un bo día, alguén (políticos e empresariado) tivo a gran idea de instaurar alí unha piscifactoría. Daría emprego a moita xente e xeraría moita riqueza -escoitábase nas televisións e nas radios dos veciños do lugar-. Os impulsores (da idea?, da ocurrencia?, do nabo?, do grelo?...) non se pararon a pensar que quizais axudando á pesca doutro xeito, fomentando as artes de baixura, renovando os fondos mariños para non esquilamalos, etc. habería outras solucións para volver facer do sector pesqueiro, algo rendible economicamente. E isto foi o que fixeron rotando 180º sobre o voso eixo con respecto á imaxe anterior:

Por se acaso non se aprecia claramente o ben que queda a piscifactoría neste emprazamento doulle ao zoom a cañón:

Definitivamente esta picifactoría está "buenorra". Unha delicia vela en calquera pafeto marcando cemento e plastiquete. Que ben lle acae calquera cousa... Ay omá! que rica!!
ESTA ABERRACIÓN CHÁMASE PISCIFACTORÍA. E O PLAN GALEGO DE ACUICULTURA QUERE FACER MÁIS XUSTIFICANDO A CONSTRUCIÓN EN XERACIÓN DE EMPREGO (?) E DE RIQUEZA (?). TOCOULLE ELABORALO AO BIPARTITO, PERO O MESMO FIXO NO SEU MOMENTO O PP (AÍNDA SE QUEIXAN DA MARCHA DA MAIOR E MELLOR PLANTA PISCÍCOLA DE CABO TOURIÑÁN (PROXECTADA EN MUXÍA) A PORTUGAL. GRACIAS, TOURIÑO. GRAZAS, QUINTANA. AH!...

Que razón teñen en Camelle... Se Man erguera a cabeza...

Canto boto de menos os meus tempos de universitario...

Con este "striptís" comezou o curso na Escola de Arquitectura Técnica de A Coruña. Supoño que a clase iniciática iría de monumentos. E seguro que nesta primeira clase a afluencia do alumnado foi masiva. Vai ser difícil agora manter as cotas de asistencia. Unha clase práctica como en calquera outra facultade de arquitectura na que os alumnos aprenden a dureza da viga, piar básico á hora de construír. En fin, unha mostra arquiTETÓNICA moi aconsellada no comezo do curso.

Agora en serio. Isto é unha p*t* vergonza que dá mostra do tipo de ensinanza universitaria que se está impartindo en Galicia e polo estado adiante. As tres universidades galegas son máquinas de emprego para moitos e moitas inútiles. Tres universidades coas súas aulas baleiras e os despachos cheos de profesores e demais funcionariado cómodamente apoltronado. Tres universidades con non sei cantos campus para que a todos nos quede preto da casa unha facultade? Se a cambio este é o tipo de ensinanza que se imparte imos de cú. Tres universidades, as galegas, con másters, programas de doutoramento e de investigación cuxos títulos non poderían ser empregados nin coma papel hixiénico -no seu 99.9%-. Nin iso, o papel hixiénico non merece semellante comparación.

A pesares de todo, sigo botando de menos a universidade. Como rañei o bandullo no meu Santiago natal estudando 2 meses de cada 9 e con 3 meses de vacacións por curso. É certo que hai carreiras máis compricadas ca outras e certo profesorado válido. Pero o modelo universitario actual dá noxo. As matrículas son cada vez máis caras e prímase menos ao estudante que realmente o é. En favor dunha mediocridade xeral cada vez máis pronunciada. Supoño que en tempos de crise económica hai que replantexarse tamén o sistema universitario. Especialmente o galego.

Versión 2.0: Os deportes...

Aquí me tedes comandando unha das tertulias semanais -de luns a venres- de Voces de Bergantiños en RadioVoz. Programa que se emite entre as 8 e as 11 da mañá...

Lamento a mala calidade de imaxe, saqueina da web da Voz de Carballo. Aquí vos deixo un enlace por se queredes ler a nota publicada ao respecto
Saú2!

Dende hai un tempo fago en Radiovoz o Magazine Voces de Bergantiños. Entre as 8 e as 11 da mañá. Podedes escoitalo por internet, seleccionando "escucha Radiovoz". Compleméntoo cos deportes porque dende hai tempo o compañeiro que o facía marchou e de momento os mandamases aínda non decidiron se me quedo eu no Magazine, tómándolle o pulso á actualidade da comarca de Bergantiños, Soneira e Fisterra ou fago só os deportes e o informativo. É dicir, fago todo. Sen comentarios.
Déixovos no seguinte enderezo unha entrevista que mantiven no programa co Vicepresidente da Xunta de Galicia, Anxo Quintana, falando da rede de galescolas e do plan acuícola. Accederedes a unha web onde está aloxado o arquivo en mp3. Premede descarga gratuita e seguide os pasos. É fácil a pesares de estar en inglés. Un saúdo.

ENTREVISTA A ANXO QUINTANA

O meu primeiro coche: Citroën Xsara 2.0 HDI Image, color burdeos:

A pesares de ser xa un coche veterano ten un moi bo motor, con 2.000 cc e 90 cabalos que o certo é que parecen moitos máis. De feito a tecnoloxía "HDI" de motores diesel con turbo e intercooler que empregan moitos modelos actuais de PSA Peugeot Citroën, naceu con este motor, moi fiable. Ten unha media de consumo de gasoil de 5,7 litros/100km (que polos kilómetros que lle levo metido parece ser certa). No que se refire a equipamento, é bastante completo, tendo en conta que o merquei de segunda man: 4 airbags (2 frontais e 2 laterais), frenos de disco ás catro rodas, elevalunas e espellos eléctricos, e peche centralizado con mando. E o máis importante; lévame e tráeme que é o que quería.

Este post non vos recorda a este outro?
Saú2

En Galicia segue gobernando o bipartito. Non?
IMAXE TOMADA NO CONCELLO DE AMES. NESTE MUNICIPIO O PSOE GOBERNA EN MINORÍA COA OPOSICIÓN DE PP E BNG

CARBALLO'S SKYLINE

Estas son as vistas dende o apartamento no que vivo en Carballo en dirección norte. Saú2!

Vacaciones de delicia en Carballo. Non hai praia, non hai sol, non hai neverita azul con tortilla e cerveza baixo unha sombrilla nun areal ateigado de toallas con miles de cús sudorosos... Ou sexa, delicia máxima

Sé lo que hiciste... (después de ducharte)

Non sabedes o difícil que está atopar un coche de ocasión decente a bo prezo. A verdade é que estou tan desesperado que me conformaría con este descapotable... E de paso reivindicaría o traballo no campo, que se está a perder!

Sergio, xogador da selección catalá, ex xogador do Espanyol de Barcelona e actualmente nas filas do Deportivo de A Coruña considera dialectos o catalán e o galego. Non sei que máis se pode agardar dun inútil que vive de darlle patadas a un balón de fútbol (aínda que algún futbolista se salvará de ser tan inculto como este personaxe). As declaracións fíxoas no xornal Depor Sport.

Algún medio catalán xa se fixo eco da noticia.
Tamén vieiros, onde podes deixar o teu comentario.
Ben, Sergio, ben. Oxalá teñas unha boa temporada futbolística 2008-2009. Recoméndoche, entre partido e partido, a compaña dalgún libro. E se pode ser no "dialecto" galego ou catalán, mellor.

As rebaixas de verán van rematando. Xa se pon á venda calquera cousa...

Que mellor maneira de celebrar o Día da Patria Galega!: Sentado ao carón de Alfredo Brañas. Fundador do rexionalismo. Todo un defensor do país. E, polo tanto, un referente para o galeguismo.

Plácido Domingo, muy jodido lunes (y 2)

La 1, aquí

Como comín!

... E despois da dixestión a prantar un bo...

"Ala!", que foto! Excursión a Corcubión (caseta preto do campo de fútbol e do faro C) con moita mensaxe. Saque o carné de conducir e non se drogue (se non pode cometer faltas de -h-ortografía)!!!!!!

El "plimo" de Carla...

En La Voz de Galicia deixan escribir a calquera!

A especulación urbanística tamén se combate en Galicia. Concretamente onde vivo agora, en Carballo.

Unión Fenosa, somos a luz que te ilumina!

(Estación eléctrica abandonada en Carballo, provincia d'A Coruña, Galisia, Spain)

(Véxase a merda que rodea ao suxeito. Pode considerarse complemento circunstancial de noxo)

Ana García, reporteira gráfica de La Voz de Galicia, fai fotos excelentes, como podedes ver de seguido. Aí estou eu, a pé de campo, no estadio Novo Raíces de Cee, retransmitindo o partido de ida da final de Copa da Costa onte domingo. Por certo, para os amantes do fútbol da comarca de Bergantiños e Costa da Morte: Todo se resolverá no partido de volta o vindeiro domingo 29 de xuño, no campo O Pinguel de Ponteceso, despois do empate a un tanto do primeiro encontro (Cee 1-Ponteceso 1). A partires das 17.30 horas podedes escoitalo en Radiovoz.

Ao mellor coñecedes a quen fixo esta entrevista... Aquí vola deixo. Unha aperta!

Urbanización "condominio privado"

Tentando á sorte...

ATOPEI TRABALLO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!. E por seis meses... Non está mal, non si? O certo é que estou encantado. Despois da miña última etapa cun contrato de substitución en Radio Nordés-Cadena Ser, recibín a chamada dun compañeiro de La Voz de Galicia informándome de que buscaban xente para Radio Voz en Carballo. Despois das entrevistas oportunas... Conseguino!. Nesta etapa laboral que comezo, fago entre outras cousas un programa de deportes comarcal. Podedes escoitalo on-line no blog de La Voz del Deporte de Radio Voz Carballo: radiovozdeportes.blogspot.com. Podedes escoitalo entre as 14.15 e as 15 horas, de luns a venres. Nada máis por agora. Saúde!

O pasado domingo pola noite, a 1 de TVE estreou o capítulo píloto do novo "Coche Fantástico", tradución de Knight Rider... Que manía de traducir os títulos daquela maneira hai neste país, perdón en España... A tradución literal sería cabaleiro andante... pero claro como vai en coche e aquí somos parvos... Ao que imos. Eu fun fan acérrimo da oitenteira serie. A miña paixón polos coches, naceu, primeiro, como un gran amor por KITT. David Hasselhoff, o Michael Knight embutido en vaqueiros cinguidos e a súa melena lacada sempre me pareceu que sobraba. E o remake, por certo, ten bastante que mellorar, porque non actualiza absolutamente nada a serie orixinal (nin o coche: adxunto fotos dos dous modelos). Mesmo o KITT dos 80 era máis "fantástico" que o novo... O que non está igual de "fantástico" nos últimos tempos é David Hasselhoff. Deulle por beber bastante e a súa filla (non sei se fixo ben) grabouno non estado lamentable tentando comer unha hamburguesa que se lle resiste moito polo estado etílico. Aviso para os seguidores de Hasselhoff que aínda non o viran: É real. É lamentable... Non sei como non se lle ocorreu chamar polo coche: KITT necesítote, esta hamburguesa dáme problemas (durante máis de 6 minutos!). Co vídeo quedades:

Que pena Michael!

FOTODENUNCIA:

Os pequenos detalles son os que fan grande unha cidade. E Santiago, principal destino turístico de Galicia, non debería permitirse esas licenzas de feísmo urbanístico ao estilo dunha ex-república soviética (con todos os meus respetos). E é que as fotos que traio hoxe aquí son só uns exemplos dunha práctica moi estendida: os cables invadindo todo! As tres primeiras imaxes corresponden ao Parque de Ramírez, a carón da Praza Roxa. A verdade é que eses cables saíndo da estación de Fallosa non dan a impresión de moita seguridade. E hai moitos nenos que xogan alí... A última corresponde a unha das entradas do Parque de Bonaval. Neste caso non hai xogos para nenos, pero é un dos máis fermosos e admirados polos visitantes... O dito, non creo que coste moito eliminalos e gañar en seguridade e beleza arquitectónica...

Carallo!. Saio en Google Earth!!!! E a min quen me paga os dereitos???? Xd!

Estou de volta... Aínda que o faga nunha paelleira xigante...

Sen PRISA, pero sen pausa. Diso se trata cando un está a buscar chollo. Ese foi un dos motivos polos que tanto me ausentei do meu bló. Digo o de PRISA porque o último mes estiven traballando na Cadena Ser, en Radio Nordés, na Costa da Morte. E claro, no apartamento no que residín nin internet, nin ordenador, nin nada.Así era difícil actualizar contidos... Veño contento de Cee, a vila mariñeira onde estiven a maior parte do tempo. Era o meu primeiro mes de contrato en serio. Nin prácticas, nin ostias. Un mileurista máis (case case). Pero todo o bo se acaba e xa estou de novo no paro ao tratarse dunha sustitución. Pero tráiovos, unha mostra dalgunhas das cousas que facía a diario na rutina do mundo da información daquela zona. A ver se escoitándome perdoades a miña prolongada ausencia... Aínda que non creo que esta páxina teña moitas visitas... Sabes que agradezo a túa!
Para baixar os audios preme free/download nas páxinas de enlace. Se che piden o código que sae en pantalla introdúceo. Ao mellor tes que esperar un pouco ata que saia o link de descarga. Non pidas, máis, é gratis! (non é tan difícil, de verdade!). Reproduce o arquivo no teu reproductor mpPies... Sí. Esa voz horrible é a miña!!!!!

MATINAL

ENTREVISTA A UNHA PROFESORA MOI ESPECIAL... OS SEUS ALUMN@S CANTAN O CHIKI-CHIKI AO ESTILO MUXIÁN (ESCOITAR PARA CRER)

ENTREVISTA A ANTÓN SOBRAL, ARTISTA E COORDINADOR DO "ENCONTRO E NATUREZA MAN DE CAMELLE"

NOTICIA SOBRE ENERXÍA EÓLICA EN MUXÍA


Por certo, volvo estar no mercado. E non o digo por estar solteiro, senón porque busco traballo. Se atopas ofertas interesantes por aí. Faimas saber! Gracitas Morales!

Xa facía tempo que non me pasaba polo meu blog. Pero todo ten unha explicación. Un dos motivos que me mantivo ocupado é a preparación da curtametraxe "Amor a catro patas", do cineasta e amigo Roberto Conde. Precisamente podedes velo baixo estas liñas facendo un white balance (un balance guay vamos).
Participo nesta comedia que comezou onte a súa rodaxe como director de fotografía e ademais, o guionista (Roberto, de novo) tivo a (xenial?) idea de incluirme nun "cameo" no que fago de presentador de TV.
Moita merda a tod@s @s que participamos nesta curtametraxe!. Estade atentos ao blog porque seredes os primeiros en ver o que se vai facendo! Unha aperta. Boa fin de semana!

Ramón Calderón, un inútil metido a presidente do Real Madrid. Un actor italiano faise por pasar por Nicolas Cage e cólase no estadio Santiago Bernabéu. Regálanlle dúas camisetas e fano socio do clube. Ninguén ten un mínimo de cultura xeral? Esqueceron as gafas/lentillas? Bravo ÑORRDOSSS!

Así votamos os galegos nos últimos anos:
Afortunadamente o escrutinio no resto do estado provocou que a nena de Rajoy non se chamase Victoria...

Temos sentido do humor. Ao final o 'ChikiChiki' vai a Eurovisión, logo de ser elexido o pasado sábado. Gustoume moito o artículo ao respecto que publica hoxe Pablo Carbonell en El País. Aquí volo deixo:

Que España es un país que adora la sátira, lleva la parodia en sus genes y el esperpento en la piel es algo que aunque queramos disimular nos asoma por el chiringuito más insospechado. Que las compañías discográficas atraviesan un momento comatoso, con un pie en el archivo y el otro en una eterna cuesta de enero, es difícil de escamotear por los gimientes responsables de la industria musical. La sociedad espera el advenimiento del artista nacido en la calle de voz personal, y con su fallo favorable a enviar a Belgrado a Rodolfo Chikilicuatre expresó con claridad, ¡oh, paradoja!, que está aburrida de productos donde el alarde de profesionalidad oculta la ausencia de mensaje.
La predilección de la audiencia por Rodolfo Chikilicuatre, estereotipo satírico de cualquier cantante mediocre, es un grito populachero y liberador que esperamos sea escuchado por los responsables de pespuntear el hilo musical en el tejido de nuestra sociedad. TVE, por vez primera y en un alarde democrático, abrió a los aspirantes a estrella mediática la participación en el concurso a través de la plataforma MySpace. Allí los internautas pudieron elegir a sus favoritos. Además recogió vía telefónica durante la premonitoria gala Salvemos Eurovisión el fallo de la audiencia. Raffaella Carrà fue la encargada de desvelar cerca de las dos de la madrugada el veredicto. El pueblo soberano había decidido inapelablemente (¿porque se la pela?) que desea ser representado en Eurovisión por un personaje de ficción con tupé y acento argentino postizo. Olé. Prácticamente nos representa un dibujo animado. En el plató se montó un conato de motín. José Luis Uribarri, que se toma Eurovisión muy en serio, decía que no con el dedo. Rosa, previendo agresiones o que la gente lanzara objetos al escenario, intentó calmar los ánimos asegurando que Rodolfo Chikilicuatre es un tipo muy simpático y muy buena gente. Al final, todos los artistas acompañaron al cómico sobre el escenario en esa coreografía candidata a convertirse por méritos propios en la tontería oficial de las verbenas populares.
Rodolfo Chikilicuatre, creación del gran actor David Fernández, defenderá a España en lo que, irremediablemente, intuimos será la gran fiesta de nuestra identidad más profunda; la expresión de nuestra raíz chirigotera, de nuestra sempiterna necesidad de tomarnos todo a chota. Rodolfo nos ahorrará además el lamentable espectáculo de ver cómo la industria arroja al ostracismo al artista al que acaba de subir a su peana. ¡Por el mismo precio! ¡Viva la chufla!
Sobre las espaldas de un personaje de ficción puede sostenerse el fracaso, el estrellato, el peso de la envidia e incluso el éxito en un festival tan gafe como el de Eurovisión. Felicidades, pues, a Rodolfo y a su grupo de baile por este importante logro en su inexistente carrera, y felicidades también a La Casa Azul por ahorrarse mostrar su talento en la macrofiesta de la canción hortera que se perpetrará, si no lo remedia el cielo, el próximo 24 de mayo en Belgrado. Felicidades, España.
PABLO CARBONELL 10/03/2008 en El País

Plácido Domingo, Jodido Lunes:

O portal de humor gráfico La Kodorniz presenta dúas bandas para animar o final da campaña electoral (por fin!). Trátase de Los Peperos Escozíos e Bono Jovi. Eu engadinvos as fotos orixinais dos grupos nos que se inspiran.
Eu sen dúbida quédome co meu querido Richie Sambora (centro da foto) convertido en ZP! Canto dano fixo a estética dos 80! Saú2

O prometido é debeda. Tal e como anunciara a semana pasada, aquí tedes Eu Vs Yo, a longametraxe documental sobre a situación da lingua galega realizada en abril de 2004 por Roberto Conde e Iago García. Nela expóñense imaxes de arquivo, datos sociolingüísticos, entrevistas a pé de rúa e cóntase coa participación, entre outros, de: Víctor Freixanes (director da editorial Galaxia), Xosé Luis Barreiro Rivas (politólogo), Delfín Caseiro (profesor de ensino secundario), Carme Hermida (lingüista) ou Clara Castilla (xornalista).

Eu versus Yo
Uploaded by IagoGarcia

Agardo que vos guste!

O debate de onte foi, efectivamente, histórico. Pero simplemente polo feito de non terse realizado dende hai moito tempo entre os políticos do noso país. Isto foi, ao meu ver, o mellor da cita desta pasada noite. O peor, tal e como me temía e comentei na entrada de onte foi o debate en sí mesmo. Foi todo segundo o guión previsto. Primeiro, a nivel televisivo. O maior espectáculo foi a realización. Todo un despregamento de vatios de luz e cámaras por doquier que enriqueceron moito o exterior do Hotel Monumento San Francisco e o seu claustro interior. O presentador, Alfonso Hermida ténme gustado máis noutras ocasións, é dicir cando informa e non cando simplemente cronometra, como fixo onte. E é que as condicións pactadas entre os políticos e a TVG descafeinaron moito o programa. Iso é o que agardabamos da cita histórica? Queriamos ver un debate e ao final houbo case tres monólogos. Houbo escaso corpo a corpo e iso, os votantes, que adoitan defender as ideas dun seu representante fronte a outro non mola un carallo. E ao final foi algo aburrido, o formato dos bloques (estruturados en economía, infraestruturas, autogoberno, políticas sociais e o peche), tan minutados eles. Para rematar, e segundo as enquisas a internautas nas edicións dixitais de La Voz de Galicia e El Correo Gallego (que reproduzo a continuación), o gañador foi Quintana:
Eu estou de acordo. Feijoo e Touriño repetiron o que dixeran os seus respectivos líderes estatais hai tan só dous días antes... e iso non aportou nada novo para Galicia. Soubo, a pesares de saír máis desfavorecido nos turnos de palabra -pactados antes do programa- que Touriño e Feijoo, buscar o seu oco, o seu nicho para a audiencia. E sobretodo saíuse do guión previsto do que antes falaba, marcado como unha faixa que non deixa respirar para evitar que se convertira nunha guerra só entre dous (e que dous bos peixes, que se adoita dicir!) e para que se falara dos nosos intereses como país. Gustoume o seu peche e a súa frase: "Unha Galicia dona de si". Veremos se escollemos sela o vindeiro 9-M.